HEM – We hebben afgelopen maanden 2 interviews gehad en wij vinden dit erg leuk. We gaan hier zeker mee door, deze keer hebben wij brandweerman Piet Boots uit Hem geintervieuw. De brandweer man die alles kan!
vertel eens wat over jezelf, verliefd, verloofd, getrouwd? Waar woon je? Woon je hier al lang?
Mijn naam is Piet Boots en ik ben 55jaar jong. Ik ben 34 jaar getrouwd met Lydia en we hebben samen vier kinderen. Een tweeling (jongens) van bijna 30 jaar en twee meiden van 26 en 22 jaar. Een kleinkind van 15 maanden Kay en eind november volgde ons tweede kleinkind. Ik woon vanaf mijn geboorte al in Hem en woon straks op loopafstand van de nieuwe brandweerkazerne.
Wat voor werk doet u ?
Sinds vorig jaar hebben we een nieuw bedrijf op de Elbaweg en daar zijn we bezig met de teelt en verwerking van tulpen en gladiolenbollen. Het afgelopen jaar wordt onze locatie ook af en toe gebruikt door de brandweer om te oefenen met autos etc. .
Hoe lang zit u al bij de brandweer? Hoelang denkt u nog bij de brandweer te blijven? Is brandweer Venhuizen het enige korps waarvoor gediend heeft?
Vanaf 1982 zit ik bij de brandweer; eerst een jaar of tien bij de brandweer Hem en later bij de brandweer Venhuizen en brandweer Drechterland. Ik hoop nog een paar jaar mee te gaan bij de brandweer, en hoop daardoor de nieuwe brandweergarage nog mee te mogen maken. .
Wat is uw taak?
Als chauffeur-pompbediende van de brandweer heb ik nog steeds veel plezier in het brandweergebeuren, al moet ik wel toegeven dat onze piepers wel een keertje meer af mogen gaan dan alleen met proefalarm. Maar ja als brandweer Stedebroek al op de Buurt komt om een omgevallen boom op te ruimen ,dan blijft er niet zo veel meer voor ons over . .
Waarom ging u bij de brandweer?
Indertijd ben ik bij de brandweer gekomen omdat de toenmalige commandant Jan Hooyberg bij ons een schuur aan het bouwen was en tussen neus en lippen door aan mij vroeg of ik zin had om bij de brandweer te komen. .
Welke oproep zal u nog lang bij blijven? Wanneer was dat? Hoe heeft u deze ervaren? En hoe is het afgelopen?
De oproep die mij het meest bijgebleven is was een ongeluk op de provinciale weg in 1991 en nogmaals een op de dezelfde weg 3 jaar later. .
Bij de eerste botsten een Ford Siera en een BMW 3serie middernacht bijna frontaal tegen elkaar.
In de BMW zaten 2volwassenen met 3 kinderen die met de schrik vrij kwamen.
In de Ford zaten 2 oudere mensen die vrijwel op slag dood waren. Bij het uit de auto halen van deze mensen zag ik ineens dat het mijn buren waren Piet en Tiny Beemster.
Het andere ongeval was op dezelfde weg bij Jack Boots takelbedrijf.
Wederom 2 autos frontaal op elkaar. Alle ogen waren gericht op de auto waar een gezin in zat.
Ik stond in mijn eentje aan de overkant van de weg, om een infuus vast te houden bij een man van 69 jaar die in zijn eentje in de andere auto zat. Toen de infuuszak bijna leeg was wist ik door een paar minuten te zwaaien met mijn vrije hand, een verpleger te attenderen die even de halsslagader voelde en constateerde dat de man overleden was. Op mijn vraag wat ik met het infuus moest doen zei hij : O gooi maar neer .
Een andere nare ervaring is de brand bij mijn ouders geweest .
Op een carnavalsavond is het hele huis op de Hemmerbuurt 2 afgebrand.
Als je pieper dan afgaat en je hoort : brand woonhuis Hemmerbuurt 2 dan weet je echt niet meer hoe je het hebt. Op het moment dat de brandweer arriveerde sloegen de vlammen al door het dak en het was niet bekend of mijn ouders nog in het huis waren. Gelukkig zag ik al snel dat de gordijnen van de slaapkamer open waren. Ze waren niet thuis, een pak van mijn hart.
Reacties zijn gesloten.